Sinds ik het spirituele pad kwam te bewandelen stelde ik me soms de vraag wat nu eigenlijk het verschil is tussen spiritualiteit en Godsdienst. In beide gevallen geloof je dat er meer bestaat tussen hemel en aarde en dat het leven bestaat uit onzichtbare energie. Dat toevalligheden niet zomaar je pad opkomen en dat je leeft volgens jouw gevoel, intuïtie etc maar bij godsdienst, zat het voor mij dan toch wel iets anders in elkaar, zo dacht ik...
Veelal bij Godsdienst hoor je dat je moet leven volgens de wil van God. Doe je dat niet kom je niet in de hemel terecht en ga je naar de hel. God oordeelt al jouw zonden. Je mag niet dit of je mag niet dat etc,... Zo leven? Neen, dat zou niets voor mij zijn. Want waarom zou ik moeten leven naar het idee van iemand anders? Dan ben je toch niet vrij? Als mens heb je toch nog steeds je eigen wil en toch legt een Godsdienst ons veelal dingen op die je moet volgen. Op zich heb ik daar geen probleem mee want iedereen is vrij om dat al dan niet te doen. Maar in vroegere tijden werd een Godsdienst ook vooral misbruikt om mensen klein te houden, om de mensen bang te maken en zodanig dat ze de mensen in het gareel konden houden en niets mispeuteren. Natuurlijk had je ook vroeger wel mensen die zich niet aan de bijbels regels hielden maar mettertijd werden de mensen minder en minder gelovig en zo gaan ook Godsdiensten verloren.
Toch kreeg ik tot voor kort antwoorden op mijn vragen die ik me stelde hierover. Dankzij mijn tatoeëerder die me de boeken van Neale Donald Walsch liet zien ik op Youtube deze ook ging beluisteren. Al de antwoorden kwamen hierop naar me toe. Daarin werd er verteld dat God niet oordeelt. Dat God niet verteld hoe jij je leven dient te leiden en dat dit indertijd zo gebracht werd om inderdaad mensen bang te maken etc. Dat de mensen God gemaakt hebben tot wie hij de dag van vandaag is maar dat hij eigenlijk overal in energie aanwezig is. God wordt bekeken als de boeman, de veerman die jou naar de hel stuurt als je fouten dingen begaat in je leven.
Je hebt natuurlijk wel fout en fout in het leven. Als mensen maken we fouten en dat hoor bij het leven maar ook hier heb je natuurlijk weer grenzen. Je kan een moordenaar niet vergelijken met een leugentje om bestwil hé. Toch kreeg ik het antwoord dat God van iedereen houdt en niet diegene is die jou zal oordelen als je een fout begaat net als eigenlijk in het spiritisme.
Het maakt uiteindelijk niet uit of je geloofd in God, het universum, een spirit, een gids of engelen,... die jou helpen. Het gaat er vooral om dat je hier op aarde bent om te ervaren en hoewel er in dat boek verteld wordt dat we hier niet zijn om te leren want dat je het ergens reeds weet en dat gewoon opnieuw dient te leren ervaren en dat je niet hier bent om te ontdekken ben ik wel van visie dat je hier bent om te ontdekken. Door te ervaar ontdek je soms je eigen talenten, je eigen emoties en delen van jezelf die diep in jezelf verborgen zitten en die je anders niet zou ontdekken of weten dat je ze hebt.
Het doen groeien van jouw ziel is een essentieel gegeven als je de kans krijgt om hier op aarde te mogen vertoeven. Al is het misschien niet altijd een cado sommigen onder ons ;-) Probeer er toch van te genieten lief mens!
Reactie plaatsen
Reacties