Vandaag gaan we dieper in op de emotie "liefde". Liefde en verliefdheid, wat is het verschil en wat doet het met ons? Uiteraard schrijf ik altijd vanuit mijn eigen waarheid en gevoel; het hoeft niet kloppend te zijn met hoe jij het ziet.
Gisteren had ik een interessant gesprek met mijn lief, ja, dat gebeurt al wel eens en tja,... Mij kennende moet ik altijd alles in geuren en kleuren kunnen uitleggen tot in de diepte.
Het kwam erop neer dat zowel hij als ik het erover hadden: "We worden niet snel verliefd". Maar... Wat is verliefdheid? Voor mij is verliefdheid niets meer of minder dan de chemische reactie die veroorzaakt wordt in ons brein. Hierdoor gaan we alles door een roze bril zien en zien we alleen maar het goede van iemand. Want je wordt letterlijk verblind door de liefde.
Verliefdheid is het gevoel met de vlinders in de buik, trillende knieën, hartje dat sneller gaat slaan en rondhangen zoals een verliefde puber. Eigenlijk kort door de bocht gezegd is dit een emotie puur uit ego en kan ook evensnel weer wegebben als dat het kwam. Het is op zich zeer oppervlakkig.
Liefde daarentegen gaat al veel verder en dieper dan verliefdheid. Verliefdheid kan liefde worden, omgekeerd niet. Moet je per se verliefd zijn op je partner? Nee, naar mijn visie niet. Want je kan liefde voelen voor iemand die je eigenlijk niet kent. Dat is liefde op zielsniveau: de ziel weet, de ziel voelt, punt. Voor het ego is dit onmogelijk, dus plaatst het ego de mogelijkheid naar voren om verliefd te worden.
Verliefdheid is een fase, liefde is er en groeit uiteraard wel, maar liefde is er of is er niet. Verliefdheid betekent niet per se houden van, liefde wel. Liefde blijft bestaan, in welke vorm dan ook.
Wanneer je iemand liefhebt, dan neem je die zoals die is, met goede en minder goede kanten. Makkelijk? Nee, maar wel realistisch.
Als we nog even dieper mogen ingaan op onvoorwaardelijk liefde hebben voor jezelf en de ander, is liefde eigenlijk gebaseerd op balans en in je eigen kracht blijven staan. Verliefdheid kan je nogal uit die kracht halen.
Liefde voel je diep in jezelf als je naar die persoon kijkt of er nog maar aan denkt. Het is een warm gevoel. Het zijn geen vlinders in de buik. Het is een gevoel van thuiskomen.
Oude zielen, zoals ik en mijn lief, hebben uiteraard ook een rugzak met zich mee. Hoewel ik soms ook wel triggers ervaar vanuit mijn eigen rugzak en soms toch meer geblokkeerd zit dan ik denk, ervaren oude zielen in het algemeen liefde ook helemaal anders dan een jonge ziel. Wanneer oude zielen kiezen om het pad samen te bewandelen, een spirituele liefde aan te gaan, is het tijd om hun wonden te leren helen. De spirituele liefde is absoluut anders dan een gewone aardse liefde en gaat niet altijd even makkelijk.
Oude zielen herkennen ook de ander die zij in dit leven moesten tegenkomen op hun pad. Doordat dit ook op voorhand werd afgesproken, weten zij als geen ander wanneer de ander voor hen staat en hierdoor is er ook niet per se sprake van verliefdheid, maar meteen van liefde. Hoe klein die liefde op dat moment zijn mag, de ziel weet en voelt.
Verliefdheid zet je op een roze wolk waar je even snel weer van kan afvallen. Liefde zal je altijd blijven voelen voor iemand, omdat je weet dat die jouw pad diende te kruisen, ook al moet je op een gegeven moment het pad verlaten. Liefde is blijvend op de een of andere manier, diep in jezelf.
Liefde is de ziel, verliefdheid is ego, herken en voel het verschil. Het verschil van thuiskomen, geborgenheid en veiligheid. Onvoorwaardelijk naar elkaar en vooral naar jezelf. Liefde is een verrijking, geen opvulling. Liefde ligt in jezelf, verliefdheid ligt bij de ander.
Reactie plaatsen
Reacties