De zigeuner in mezelf werd dit weekend een beetje wakker. Als kind ben ik nooit of te nimmer verhuist dacht ik gisterenavond bij mezelf op weg naar huis... Ik ben verwerkt, geboren (ja ok in het ziekenhuis weliswaar), opgegroeid en tot op heden woont mijn mama nog steeds in het ouderlijke huis.
Als kind vond ik het vreemd dat mijn vriendjes/ vriendinnetjes van school verhuisden en wij maar in ons huisje bleven wonen, wist ik veel wat verhuizen eigenlijk inhield als kind.
Echter heb ik die schade als volwassene wel ingehaald Ik verhuisde van Schaarbeek naar Drogenbos, van Drogenbos naar Baasrode, dan weer naar Drogenbos, om zo naar Opwijk te gaan en nog gaan jaar later een huis te kopen in Schendelbeke. Maar hiervoor moest ik even overbruggen weer in Drogenbos...
Schendelbeke vond ik mezelf ook niet dus hup weer naar Baasrode. Maar.... ook hier moest ik enkele maanden in Schaarbeek overbruggen. Nu woon ik hier al enkele jaren weer in hetzelfde huis dat ik destijds huurde maar dan aankocht en ja, ik woon hier wel graag maar toch hoop ik op een dag wel weer te verhuizen.
Maar wat nu met die zigeuner in mezelf? Tja...
EINDELIJK voor de eerste keer sliep ik dus in de auto. De voorbije zomer al enkele malen willen doen maar ik kreeg dan altijd een aanbod om ergens te overnachten en soms was dat toch wel goedgekomen door bvb een hevige regenbui en dan was de auto een niet zo fijne plek geweest.
Nu het koud en herfst is besloten ze mij hierboven toch in de auto te laten overnachten omdat de honden noodgedwongen mee gegaan zijn naar de beurs. Eerlijk? Het was zalig!
Ik had het gevoel op vakantie te zijn, weg van alles, weg van zorgen weg van de wereld. Gewoon mezelf, wie ik ben, alleen en toch omringt door enkele mensen.
Een gezellige avond gehad met een collegaatje die ook daar bleef overnachten en we zo samen de avond nog wat hebben doorgebracht, de hondjes nog wat kunnen rondlopen op de parking. Echt, ik genoot!
De ochtend nadien was ik gewoon zo fris wakker. Echt fantastisch gevoel en als ik eraan terug denk zou ik het zo eer over doen. Zalig! Tja, wie weet... kan ik dit weekend toch nog blijven overnachten in de auto hihi.
De zorgen vallen weg, je hoeft aan niets te denken als je opstaat van dit of dat moet nog gedaan worden, je hoeft niet te rijden etc. en koud heb ik zeker niet gehad. Zalig!
Het gevoel van een camperwagentje te hebben is er al heel lang, maar helaas financieel nog niet mogelijk. Wie weet... we manifesteren en we zien wel hoe en wat er op mijn pad komt.
Een fijne ervaring rijker weer en dat dan het beursweekendje weer wat beter maakt ook want ik heb toch wel een paar moeilijke klantjes gehad aan mijn tafel en ook daar mocht ik weer enkele beproevingen van hierboven aangaan en ik denk wel dat ik met vlag en wimpel geslaagd ben
Want wat kwam er op een gegeven moment uit mijn mond? Dat ik niet zo snel van mijn stok geblazen wordt en dat ik 100% achter mijn gevoel, wat ik doorkrijg en kaartlegging sta.
Reactie plaatsen
Reacties