De laatste weken van december waren vreemd voor mij. Mijn burn-out waar ik eindelijk aan toegaf, lessen die ik leerde, luisteren naar mijn lichaam (deels dan toch) maar vooral de laatste twee weken die in het teken staan van vernieuwing. Hoezo? Wel, hoewel dit niet kon had ik angst om zwanger te zijn dit is ergens een pure angst van mij uit mijn verleden en toch herhaal ik steeds dezelfde les in mijn leven. Op een moment liet ik dit los want wat niet zijn kon had ook geen aanname om mij bang te maken.
Zondag kreeg ik een berichtje van mijn Tweelingziel en dat uitmondde in verkeerde keuzes maken in het leven en hier spijt van te hebben maar wie heeft dat niet? Spijt van geen kinderen te hebben wat op zich nog steeds mogelijk is voor hem maar hij hoeft natuurlijk geen jaren meer te wachten ook niet XD. Die spijt voel ik van hem ook enorm aan want op de ene of andere reden vind ik dat voor hem erg jammer en heb ik lang gehoopt dit te kunnen geven maar het leven besloot hier anders over. Als Tweelingziel voel je elkaar aan of je dat nu wilt of niet. Ik vond het best grappig dat dit ter sprake kwam nadat ik met dat gevoel rondliep.
Deze week was ik eens naar de paardjes gegaan op de weide en wat reed er voorbij? Een lijkenwagen... Ok, dacht ik bij mezelf maar niet veel later kwam die wagen weer voorbij terug van waar ie kwam. Dubbel teken kan geen toeval zijn denk ik dan. De dood staat voor het afsterven van iets, metaforisch dan maar ook tevens voor vernieuwing. Regelmatig zie ik ook de initialen van mijn tweeling opduiken of ik dat nu wil of niet hij is er altijd wel ergens ook zo op de nieuwe stalling waar we sinds woensdag staan.
Gisteren kwam voor mij het moment, zelfs vroeger dan verwacht, dat ik ook visueel mocht ervaren dat mijn angst ongegrond was voor het zwanger zijn. Stel je niet zo aan denk ik dan... Maar later die dag kreeg ik een bericht van mijn Tweelingziel dat zijn ex zwanger is. Dit kon toch niet zijn?? Voor hem was dit een moeilijk moment aangezien ze zelf samen 3 kindjes hebben verloren op 24 weken zwangerschap. Terwijl ik dan deze ochtend wakker werd met een vreemde droom die ging over mijn proces en de stappen die ik wil ondernemen maar dit leek zo echt! Daar ga ik nog even over zwijgen ;-)
Oude dingen die afsterven en nieuwe dingen die hun intrede doen... maar ik zal zelf ook wel acties moeten ondernemen als ik dingen wil vergelijkt krijgen want het word me niet in mijn schoot geworpen. Deze ochtend had ik zelf weer een moeilijk moment, de tranen stonden hoog, ik was ZEER laat opgestaan maar en na het plooien van de was had ik het gevoel en nu? Het regent buiten maar zal straks toch dit weer moeten trotseren. Het werd me teveel en de tranen kwamen op, ik ging in de zetel zitten en dacht neen! Zit niet te kniezen, doe iets. Ik ben dingen gaan opzoeken, heb gemaild en wacht nu op een antwoord en nadien ben ik deze tekst voor jullie gaan schrijven op mijn eigen tempo.
Reactie plaatsen
Reacties