Doorheen de straten van Schaarbeek wandelde destijds een klein meisje op weg naar school, elke dag opnieuw…
Vandaag bewandelde het meisje als jonge vrouw deze weg opnieuw richting haar huisarts. Het bracht een stukje nostalgie naar boven, echter ook een stukje van het feit dat haar schoolperiode niet de beste periode van haar leven was.
Zoals veel in het leven was ook dit voor haar een tijd van alleen zijn, gepest te worden en zichzelf op de achtergrond te plaatsen. Geen vrienden…
Als sinds kleins af is dit meisje, zoals ze haar nu noemt, een dolende ziel hier op aarde. Een ziel die zich alleen voelt, niet persé eenzaam, maar alleen voelt tussen deze grote menigte van mensen.
Ze voelt zichzelf ook vaak onveilig tussen grote groepen mensen. Ze voelt zich anders, hier niet thuishorend. Een gevoel dat er altijd was en nooit is weggegaan. De ene moment bewuster dan dan de andere.
Soms vraagt ze zich af wat het doel is van hier op aarde rond te lopen? We weten dat we alles mens terugkomen en ook onze rugzak van vorige levens meenemen om zichzelf weer te kunnen helen. De beproevingen die we onszelf opleggen om te kunnen groeien al ziel.
Echter is het niet altijd even makkelijk…
Ze is dan ook een empathische ziel die ook elke energie opneemt. Die anders denkt, anders voelt,… anders ervaart waardoor haar binnenwereld er anders uitziet dan vele andere mensen. Al die al überhaupt bewust zijn van hun binnenwereld.
Ze leeft in een droomwereld die helemaal anders is dan de aardse wereld zoals we hem kennen. Echter heeft er ervoor gekozen, hoewel met tegenzin, om terug te keren als mens en verder te leren. Soms heeft ze daar spijt van en zou ze liefst van al terug gaan naar haar eigen dimensie en het aardse leven achter zich laten.
Want als we eerlijk zijn? Hoe mooi de aardse wereld ook is. Is dit een wereld van lijden terwijl in hogere dimensie het lijden niet bestaat. Waarom kiezen wij dan als ziel om terug te keren? Waarom willen wij niet liever in hogere dimensie blijven waar we rustig en vrede vol met elkaar en de natuur samen leven terwijl dit op deze aarde, deze planeet soms onmogelijk lijkt?
Liever een energetisch ziel dan in een menselijk lichaam te vertoeven.
Doch maakt zij er het beste van en probeert ze op haar eigen levenspad zoveel mogelijk het licht te verspreiden. Voor haarzelf, voor anderen en voor naasten die zij graag ziet.
Reactie plaatsen
Reacties