Iedereen voelt emoties. Het is soms zo voelbaar dat de emotie ons volledig in haar macht heeft. Het ego doet er een schepje bovenop, die voedt deze emotie er nog eens een stukje bij. Het kan soms zo erg zijn dat het je hele dag of moment inpalmt en dat je daar als een zielig stukje ellende weg zit te kwijnen.
We maken een onderscheid tussen de 4 basisemoties en de andere emoties die deze met zich meebrengt:
4 basisemoties:
- Blij
- Verdrietig
- Boos
- angst
andere:
- gekwetst zijn
- gemis
- Hebzucht
- jaloers zijn
- opwinding
- seksuele opwinding
- afschuw
- afgunst
- ….
Iedereen heeft ooit wel eens één van deze emotie gevoeld. Soms is die emotie zo groot dat het ons gevoel volledig inpalmt. Hierdoor gaan we reageren vanuit deze emotie, dat is een logische reactie. Maar is het daarom goed?
Die emotie krijg je op basis van een trigger of prikkel. Iemand zal je kwetsen waardoor jij bvb boos gaat worden. Als die boosheid zo groot is dan voel je dat heel je lichaam in de ban van die emotie zit. Hierdoor, als er een ruzie of discussie ontstaat, ga jij vanuit die boosheid handelen. Dan komt er geroep en getier aan te pas. Soms zeggen we dan woorden die we niet hadden willen zeggen. Je denkt niet helder meer na.
Hetzelfde kan je hebben als je bvb een prikkel krijgt die jouw seksuele lusten gaat prikkelen. Hierdoor kan je jezelf op dat gebied loslaten terwijl je ergens weet dat dit niet juist is, denk maar aan vreemdgaan. We laten ons leiden door onze emotie die geprikkeld wordt.
Zo kan ik je nog tal van voorbeelden opnoemen, maar het principe blijft steeds hetzelfde. De kunst is echter om je daar bewust van te worden. Ga het gesprek met jezelf aan:
Wat voel ik?
Wat doet het met me?
Wat fluistert mijn ego mij in?
Doe ik er goed aan?
Wat heb ik hieruit geleerd als ik toch heb toegegeven?...
Wees niet boos op jezelf. Maak jezelf niet schuldig, dat lost niets op. Leer gewoon uit de situatie zodat je niet opnieuw in dat patroon stapt de volgende keer.
De vraag die ik kreeg onlangs op dit onderwerp: Maar gaan we deze gevoelens dan niet opkroppen? Mijn antwoord: NEEN!
Ik zeg altijd “voel de emotie” maar wordt niet de emotie. Voel wat dit met je doet, maar leer om jouw lichaam niet de emotie te laten worden. Een emotie kan je gerust voelen, zonder dat het meester wordt van jou gedachten. Als het meester wordt van jou gedachten ben je reeds te ver. Hoe bewuster je wordt, hoe beter dat je dit herkent en zal leren temperen.
Als je dit tempert voel je die emotie diep in jezelf. Het is een drukkend gevoel op je borstkas want dat wil naar boven komen, dat wilt dat je ineens ontploft bij wijze van spreken. Spreek jezelf toe, spreek je ego toe, want het ego helpt hier uiteraard niet op de juiste manier. Bekijk dit gevoel aan, zeker wel. Je hoeft het niet op te kroppen. Heb je nood om even te roepen? Doe dat dan! Wil je wenen, go ahead! Hou het niet tegen, zeker niet.
Wat je niet moet doen is dat je dit gevoel toelaat om je de hele dag te achtervolgen. Eens je hebt gedaan wat hierboven staan, laat het dan los. Je hebt het aangekeken en dan finito, slush, gedaan. Ga verder met hetgeen je bezig was.
Als jij een gesprek aangaat in alle rust, ook al voel je die kwaadheid zal je helemaal anders reageren dan als je dat gesprek aangaat in volle kwaadheid. Wanneer twee mensen kalm zijn, kan een ruzie of discussie er heel anders uitzien.
Dus tot slot:
Voel de emotie maar wordt niet de emotie. Dat is niet hetzelfde als de emotie opkroppen want je voelt ze wel, je gaat ze niet uit de weg, maar je laat de emotie niet je gedachten en acties bepalen.
Reactie plaatsen
Reacties