Spirit zet mensen en/of situaties op je pad zodat je leert om te gaan en je bewust te worden van je eigen gevoel en intuïtie. De vraag is echter of je hier bewust van bent? Graag deel ik hieronder mijn eigen, net gebeurde, situatie waarbij ik verschillende keren een teken kreeg maar er niet echt aandacht aan schonk.
Dit had een serieus gevolg gehad, maar gelukkig stak Spirit er net op tijd een stokje voor.
Regelmatig keek ik 2dehands af. Wanneer zou ik dat geschikte paardje vinden? Niets overhaast doen, alles komt op zijn tijd op mijn pad. Toch zag ik plots een mooie en lieve merrie staan, echter wist ik dat de paarden daar duur zijn. Het was een handelstal. enkele weken geleden had ik op een ander paardje gereageerd en veel uitleg gaven ze niet. Ik liet het dus zo...
Enkele dagen later zei Jennifer (dochter): Kijk mam, een mooi paardje! Ja, zei ik, ik weet het. Die heb ik ook al gezien maar daar vragen ze veel geld voor denk ik want... Ik leg het even uit.
Maar uiteindelijk dacht ik ach, wat maakt een berichtje uit, ik stel de vraag wat de verkoopprijs is en vraag andere informatie. Het antwoord kwam snel en als we zin hadden mochten we uiteraard komen testen. Ik zei tegen Jennifer, kijk, geen probleem, ik wil gaan testen maar weet wel dat ik niet persé het paard koop, zelf als de klik er is, want het is veel geld. Ze stemde in en werd de afspraak bevestigd.
De dag nadien mochten we al langskomen. Toen we daar aankwamen werden we ontvangen door een heel ontvangstcomité. Dat was al een vreemde indruk want het waren allemaal meisjes van 8-16 jaar en dan de handelaarster zelf. Het paard stond al klaar want naar eigen zeggen waren er kopers voor ons, die niet waren komen opdagen. Dat vond ik niet zo fijn. Ik zie graag van begin tot einde hoe een paard reageert bij het opzadelen, afzadelen, borstelen , logeren,... Hier was dat dus niet het geval. Toen we snel terug onze laarzen en tok gingen halen was er even een meisje van 8 mee aan het rijden. Mijn dochter zei me nadien wel: die leek wel groot voor 8 jaar. Echter heb ik daar weinig aandacht aan gegeven. Het was aan mij, ik mocht erop. Ik kreeg al direct de boodschap dat ze niet bleef stilstaan, dacht ja lap, maar goh ja dat kan wel snel afgeleerd worden. Ik kroop erop en het gevoel van het paard zat super goed eigenlijk wel. Ze was nog jong dus dat komt wel snor. Ik deed zelfs een galopje terwijl ik daar meestal schrik voor heb als ik ga testen.
Ja, het gevoel was fantastisch! Wat me wel irriteerde waren de verkooppraatjes van die dame. Ze is braaf en super lief, betrouwbaar en eerlijk... Enfin, het was gewoon een lot uit de lotterij. En dat mag gezegd worden, maar het 10 herhalen is iets anders. Goed, het was Jennifer haar beurt en we hebben enkele pogingen moeten ondergaan voor ze erop kon. Omdat de merrie niet bleef staan bij het opstappen en tja, hoe zou je zelf zijn als daar 10 man rondom je staat? Dan begin jezelf al te panikeren natuurlijk. Maar Jennifer zelf had geen schrik. Ze zat erop en ik hoor één van die meisjes zeggen: de teugels, vlug, pak die vast. Dacht huh? Dat paard staat gewoon stil. What's wrong? Ik had gevraagd of ze aan de longe mocht eerst, maar dat werd niet gedaan onder het mom van "dat is gevaarlijk", dacht huh?
Nu, Jennifer had geen schrik en die stapte rustig verder met de verkoopster ernaast. Een klein drafje en Jennifer had een smile van hier tot en met ginder. Helaas, ook daar weer die verkoopspraatjes, dat Jennifer zelf ook niet zo leuk vond, zei ze me nadien in de auto. We gingen wat brainstormen en ik had tegen de avond nog geen beslissing genomen. Wat me bij het brainstormen te binnenschoot: Ik had niet naar haar paspoort gevraagd. Hoe kon ik zo dom zijn... Eerste aanwijzing van Spirit, maar ik zag het niet.
To be continued
Reactie plaatsen
Reacties
Ik had graag het vervolg verhaal gelezen. Mvg sabine