De synchroniteit van het universum herkennen is makkelijk als je mee bent met de stroom in je leven en leert elk moment te aanvaarden als een deel je levenspad.
Echter is het levenspad een pad met ups en downs, net zoals een hartslag. Ook die down momenten behoren tot je leven en horen erbij en heb jij als ziel voor gekozen als je terugkwam op aarde.
Als we in de minder goede momenten zitten dan willen we eigenlijk zijn zoals ervoor. We willen weer zijn wie we waren voor we in de "diepte" terecht kwamen. We kijken als het ware steeds naar onze oude ik in het verleden.
Daardoor ontstaat een innerlijk gevecht met wie we op dat moment zijn. We willen weer op die berg staat echter staat we in een dal.
Pas als je accepteert dat je in dat dal staat omdat het nodig is kan je weer stilaan gaan opklimmen naar een nog hoger punt dan ooit ervoor. Maar… omdat je je zo focust op de oude ik zie je niet wat er nog voor je weggelegd is.
Jouw gedachten zijn krachten en hierdoor manifesteren we steeds opnieuw.
Een mooi voorbeeld uit mijn leven van de afgelopen maanden:
Ik mocht afgelopen zomer een patroon op mijn pad krijgen die ik mocht leren verbreken. Echter was dat patroon een soort van test. Een test om eindelijk het patroon van 7j volledig te doorbreken en me los te trekken uit een aan en afstoot gedrag. Dat laatste gebeurde in december.
Door dit patroon te verbreken maakte ik plaats in mijn eigen energieveld. Ik ging meer in mijn kracht staan, ik kreeg meer rust over me heen, ik was mezelf aan het healen van een 7jarig patroon, waar ik langs de ene kant dankbaar voor ben want ik zou anders niet staan waar ik nu stond, maar waar ik ook vele tranen heb gelaten.
Zoals ik gisteren nog zei: als een persoon je pad kruist is het belangrijk, net als een situatie, eigenlijk verschillende perspectieven te bekijken. Ja, mensen kwetsen ons, maar wat leert het ons? Wat leert het jou? Als je kan kijken vanuit dat oogpunt reageer je niet meer vanuit je gekwetste ik en leer je je pijn te healen.
Door dit patroon te doorbreken kwam er iemand anders op mijn pad. Die persoon stond ergens al aan de zijlijn te wachten, bij wijze van spreken dan, tot mijn energieveld klaar is.
Ik weet meestal al heel snel wat iemand op mijn pad komt doen. Heel af en toe niet… omdat ik het niet mag zien of weten. Het laat me zien dat ik mag vertrouwen op wat ik aanvoel.
Hierdoor kreeg ik voor mezelf een volledige nieuwe vibe in mijn energie maar kan ik ook mijn grenzen trekken. En dat is het mooie hieraan jezelf durven zijn en stap per stap jouw pijnlijk lagen laten afvloeien.
Dat betekent ook dat de EINDELIJK weten wat die pijn in de buik is en dat na 6j en dat ik er normaal binnen 3 weken vanaf zal zijn na een kleine ingreep. Hoe mooi is dat allemaal niet?
Dat is de synchroniteit van het leven. Alle puzzelstukjes die in elkaar vallen.
De emotionele pijn verdwijnt of krijgt een plek maar zal je niet meer uit balans brengen. De fysieke pijn verdwijnt, mensen gaan uit je leven die eigenlijk een soort van aanhangsel waren langs ene kant maar waar je wel door gegroeid bent, die dan op zich plaatsmaken voor mensen die je naar waarde schatten omdat je jezelf naar waarde schat!
Zolang jij jezelf niet naar waarde schat zal een ander dat ook niet doen.
En dat maakt mij momenteel hier de gelukkigste mens op aarde
Ik ben dankbaar voor mijn pad, het is niet makkelijk geweest maar stap per stap groei ik naar de beste versie van mezelf en krijg ik een andere kijk op wat spiritualiteit nu echt is en betekent voor mij en wat de kracht van het nu is.
Dat ik dankbaar ben voor mijn pad, de mensen erin en jawel, zowel de goede als de minder goede want die heb je nodig om te groeien.
Dankbaar voor de mooie persoon waarmee ik gisteren de beste babbel ooit had over het leven en hij zich waarschijnlijk zo voelde want ja, eens ik begin ga ik heeeel diep dus sorry! Maar wel Danku dat ik dit met jou mocht delen en dat je toch gepassioneerd zat te luisteren tot uw harde schijf vol was .
Ik had lang zitten twijfelen om te gaan maar wel dankbaar dat ik dit heb gedaan en dankbaar aan het universum om mij hierin bij te staan.
Bedankt voor de knuffel ook al vind ge het plezant om mij ongemakkelijk te zien maar ook dat is een stukje dat ik mag helen van mezelf.
Durven van een man een knuffel toe te laten en het te laten zijn in het moment van nu. Leren om te gaan met de intimiteit die twee mensen elkaar kunnen geven. Iemand die dezelfde waarden en normen heeft en zoekt. Twee gebroken harten die elkaar helen en elkaar naar een betere versie van zichzelf brengen.
Als je dat in je leven hebt lieve ziel! Koester het dan, want dat is zeer zeldzaam. Iedereen kan jou een knuffel geven, maar de knuffel die je dieper raakt dan een gewone knuffel, dat zijn de knuffels die je dient vast te houden.
En als je luistert naar je ziel, dan weer je welke knuffel voortkomt uit oprechte intimiteit, vriendschap of leerproces. Luister ernaar en laat los wat niet nodig is.
Ik wens jullie verder een fijne dag verder
Reactie plaatsen
Reacties