Puzzelstukjes vallen

Vorige week heb ik jullie verteld over puzzelstukjes die vielen ivm mijn innerlijk gevecht en ik ben daar ook mee aan de slag gegaan. Weliswaar werk ik vanuit mijn gevoel ook voor mezelf en ga ik hiermee werken wanneer het "juist" voelt en niet omdat het moet of omdat tik wil dat het zo snel mogelijk opgelost zou worden. Donderdag 14/11 werd het dus D-day! Het was een prachtige sessie voor MEZELF.

Ik manifesteerde 2 dingen. hoe doe ik dat? Wel ik schrijf hetgeen op dat ik wens te manifesteren zo duidelijk mogelijk maar ik laat wel ruimte uiteraard en nadien verbrand ik dit met een korte zangmoment erbij. Nadien was het tijd om mijn innerlijk gevecht eens uit te pluizen te definitief te kiezen ipv in strijd te blijven.

Ik stak mijn 3 kaarsjes aan die symbool staan voor de 3 - eenheid: Lichaam - geest - ziel en ik nam 2 stoelen. Deze plaatste ik naast elkaar  maar met wat afstand tussenin dat je een soort tijdlijn kan creëren. Ik plaatste op de ene stoel: Oud leven en de andere nieuw leven. En hierbij begon ik te vertellen precies of ik was een lezing aan het doen voor anderen of gewoon voor mezelf aan het praten.

Wat symboliseert het oude leven? Wel... Eigenlijk gewoon wat en wie ik was voor het spirituele pad, welke job ik deed, waar ik voor stond en hoe ik was voor mijn burn-out.

Het nieuwe leven was dan wie ik ben door het spirituele pad op te gaan en wat ik doe voor job. Ik wil hier graag NU bijplaatsen maar bewust liet ik het weg want op dat moment was ik die persoon nog niet volledig. Ik stond letterlijk tussen beide levens in door het gevecht met mezelf. Het nieuwe leven is de persoon die ik wil zijn. De spiritualiteit als het ware aanvaarden, mezelf vergeven hebben van keuze die ik gemaakt heb in het verleden en mezelf aanvaarden na de burn-out en hier weer gelukkig zijn zoals ik voorheen was in het oude leven en dat ook hier alles weer mag stromen zoals het ook deed in het oude leven voor het innerlijke gevecht.

Wat ik allemaal vertelde weet ik niet meer helemaal want dat is het moment en dat stroomt zonder al te veel na te denken. Gewoon vertellen wat je voelt en wat je ziet. Echter was dit ook een stukje wat beide leven symboliseren: 

Oude leven: Gevangen, vastzitten in een systeem, 9 to 5 job, ongelukkig voelen, achter een bureau zitten een ganse dag, collega's aanvaarden die je misschien niet wil aanvaarden, geen voldoening halen uit je job want je doet het omdat je geld nodig hebt, jezelf niet kunnen zijn, fysieke job die onmogelijk is, stroming van geld, zekerheid etc... 

Nieuwe leven: Vrijheid, zelfvoorzienend zijn, je eigen baas zijn, een job met voldoening, gelukkig zijn, balans creëren op jouw manier, jezelf mogen zijn, geen collega's, stroming van geld, onzekerheid die zekerheid wordt door durven te vertrouwen dat alles ok is,...

Echter door met mezelf in gevecht te liggen en dat begon als ware al in mijn oude leven, niet in het nieuwe. Dat besefte ik pas vorige week. Momenteel is er geen goede stroming aan geld. Dat stukje is bij mij eigenlijk het moeilijkste stuk om het nieuwe leven te aanvaarden en ook het deel dat me terugduwt met één been in het andere. Niet geheel onlogisch aangezien ik enige kostwinner ben, een huisje heb met nog werk aan, een dochter heb en veel dieren ;-). Naast dit allemaal is het leven ook gewoon duur geworden en dat ik deze beslissing nam om voor mezelf te kiezen anderhalf jaar terug zouden velen me niet nadoen. Dat weet ik en dat heb ik te danken aan mezelf omdat ik doorheen de jaren altijd goed heb kunnen sparen. 

Maar goed, we dwalen een beetje af...

Ik dacht altijd dat het innerlijk gevecht in het nu lag, dat dit afkomstig was van het niet aanvaarden van het leven nu, echter had de oorsprong van het innerlijke gevecht zich in mijn systeem gevestigd reeds lang hiervoor. Hetzij in oktober 2020... Mijn spiritueel pad begon onbewust in december 2017 toen ik mijn, op dat moment niet wetende, tweelingziel ontmoette en er een hele rollercoaster door me heen ging de komende jaren. Na anderhalf jaar geen contact te hebben kwam dat stukje terug in augustus 2019 en toen ging de bal meer en meer aan het rollen. Je gaat meer opzoeken, je probeert te begrijpen, je leest boeken etc en komt gelijkgestemde mensen tegen. 

In februari 2020 ging ik mijn eerste cursus kaartleggen volgen en beetje per beetje begon ik ze thuis te leggen maar toch stroomde dat niet helemaal. Kort nadien kwam de eerste lockdown en in april moesten we thuisblijven dus tijd om dingen te doen voor mezelf. Ik ging spirituele cursussen doen, bracht die kaarten meer op de voorgrond, maakte filmpjes, enfin... het spirituele ontwaken was nu bewust. Hierdoor werd ik ook vermoeid en begon ik het wel fijn te vinden om te schrijven, kaartjes te delen etc en zo ontstond in april nog My Soul My Mission.

Op dat moment stroomde aanvragen ook wel binnen en wat was ik gelukkig! Iets wat ik graag deed en ik zag mezelf dit meer en meer ontwikkelen. Mijn ziel kwam meer op de voorgrond echter het ego zei: NEEEEEEEEEN! Toch in oktober 2020 begin het gevecht meer en meer. ik voelde me niet meer gelukkig in mijn vel, niet op het werk, niet thuis,... Wat wilde ik? Ik wist het niet. Mensen begonnen me te irriteren, ik zag de dingen anders en dat maakte het soms moeilijk. Maar een uitweg was er niet. Wat ik nu pas besef is dat van zodra dit gevecht in het oude leven begon omdat ik toen naar het spirituele leven wilde stappen ook de stroming aan aanvragen deed slinken. Het stopte als het ware... Maar ik besefte niet dat het hierdoor kwam. Ik heb dit altijd gelinkt aan het feit dat ik op een gegeven moment ben gestopt met tweelingzielenreadingen te geven.


Uiteindelijk bleef ik op deze manier doorgaan, geen keuze durven maken, mezelf eigenlijk continu voortbewegen in een wereld die niet de mijne is, waarvoor ik niet hier ben gekomen op aarde. Hetgeen tegen mezelf indruist. Uiteindelijk gaf dit lichamelijke problemen zoals vermoeidheid, pijn in de buik die erger werd, mezelf niet meer zijn, futloos, woedeaanvallen,... Ik deed echter nog door tot december 22 toen ik aan mijn burn-out moest toegeven. Dat kan je allemaal lezen in de reis naar mezelf daarvan er 14 delen zijn. 

Het innerlijke gevecht bleef dus doorgaan en doorgaan want daar vechte ik dat vooral tegen mezelf. Wie was ik geworden? Hoe kon ik dit laten gebeuren etc... Tijdens mijn sessie heb ik aanvaard dat dit gebeurd is, dat dit nodig was. Ik heb mezelf vergeven dat ik het zover heb laten komen, mezelf vergeven voor keuzes die ik maakte toen op dat moment. Dat het tijd is om in mijn kracht te gaan staan.